wisten het allang maar nu is het echt

Ineens heeft degene die je liefhebt niet meer lang te leven ...
Een moeilijke periode van afscheid nemen breekt aan ...
cindy74
Lid
Berichten: 2
Lid geworden op: Ma 21 Apr 2008 17:13

wisten het allang maar nu is het echt

Berichtdoor cindy74 » Ma 21 Apr 2008 17:28

Ik ben als kind niet echt aanvaard door mijn vader hij wou perse een jongen . We praten nooit hij kwam nooit naar feestjes op school en kwam mij nooit uitwuiven als ik op bosklassen ging als we een familiefeest hadden was er altijd ruzie . Op mijn 16 ben ik uit huis gegaan mijn pa wou dat ik een papier tekende dat hij afstand deed van mij . Nu na al die tijd is er nog steeds geen enkele band tussen ons hij doet zelfs afstandelijk tegen mijn zoontje . Nu heeft hij sinds 2 jaar darmkanker en is opgegeven nooit praatte hij erover nooit deed hij iets met ons samen . En nu is het einde daar , hij ligt in het ziekenhuis en de dokter vroeg aan mijn ma is hij erop voorbereid . Ik vind het erg voor mijn zus en broer die gaan er kapot van zijn en ik , ik weet het niet wat ik voel . Ik vind het erg ja maar ik weet niet hoe erop te reageren . Mijn moeder heeft ons gezegt van weg te blijven omdat hij anders zou weten dat het einde daar is wat nu wat moet ik doen .......

Gebruikersavatar
liddy
Senior Lid
Berichten: 3074
Lid geworden op: Vr 02 Jun 2006 23:27
Locatie: Tilburg/Utrecht

Berichtdoor liddy » Ma 21 Apr 2008 17:41

Vooral naar je eigen hart luisteren.
Als jij het gevoel hebt dat je je vader nog eens wilt zien, dan is dat zo.
Laat je door je moeder niet weghouden van je vader.
Jouw vader zal best voelen dat het niet goed is.
Door hem wel te vertellen dat het einde in zicht komt, geef hem de kans om zelf dingen te regelen.
Op het moment dat bij mijn man kanker ontdekt werd, kreeg hij meteen te horen dat hij terminaal was, voor hem reden om de dagen
die hij nog had zeer goed te besteden. Nu of nooit.
Kanker is geen wetenschap van 1+1=2.
Dus het is niet te voorspellen hoe lang jouw vader nog blijft leven.
Soms gaat het kanker heel hard, soms verloopt het trager.
Luister naar jezelf en handel daarna.
Wie weet voel je misschien zelfs opluchting dat je vader niet lang meer te leven heeft.
Ook dat gevoel mag er zijn.
Heel veel sterkte.

cindy74
Lid
Berichten: 2
Lid geworden op: Ma 21 Apr 2008 17:13

Berichtdoor cindy74 » Ma 21 Apr 2008 17:46

mijn vader maakt zelfs nog plannen om naar spanje te verhuizen. En spijtig genoeg heeft hij de dagen niet met ons besteed , dat neem ik hem misschien kwalijk eindelijk had hij zijn kans om dingen goed te doen maar het bleef uit . Jammer van die gemiste kans denk ik dan


Terug naar “Omgaan met terminale patiënten”

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 4 gasten