waneer is iemand opgegeven?

Ineens heeft degene die je liefhebt niet meer lang te leven ...
Een moeilijke periode van afscheid nemen breekt aan ...

Opgegeven patienten hebben recht op een 2e kans?

Ja alleen regulier
0
Geen stemmen
ja regulier en alternatief
12
100%
ja alternatief
0
Geen stemmen
Nee ze hebben genoeg gekost
0
Geen stemmen
 
Totaal aantal stemmen: 12

snelxango
Lid
Berichten: 2
Lid geworden op: Di 01 Jan 2008 20:19

waneer is iemand opgegeven?

Berichtdoor snelxango » Di 01 Jan 2008 21:14

Waneer is iemand opgegeven. Op het moment dat de dokter het zegt in het AVL? Of als er geen mogelijkheden meer zijn. Ik ben er ondertussen van overtuigd dat het reguliere gebeuren ook niet alles is en daarnaast deze maatschappij kanker aanzwengelt door financiele stress te creeren. Het is misschien niet wetenschappelijk aangetoond maar volgens mij bevorderd stress niet het genezingsproces! En zijn er bijvoorbeel ook therapien die niet veel geld kosten en dus ook niet opleveren voor het ziekenhuis die simpel weg niet geprobeerd worden. Mensen worden dan gewoon met pijnstillers naar huis gestuurd om te sterven! Of als dat beter uitkomt mogen ze voor 500 tot 600 per dag doodgaan in een bed. P.s. bedragen exlcusief doktersbezoek en medicijnen!

Gebruikersavatar
liddy
Senior Lid
Berichten: 3074
Lid geworden op: Vr 02 Jun 2006 23:27
Locatie: Tilburg/Utrecht

Berichtdoor liddy » Di 01 Jan 2008 22:55

Wanneer is iemand opgegeven?

Als alle kansen niet het gewenste resultaat hebben opgeleverd?

Nee, dat is me veel te kort door de bocht.
Ja, de medici kunnen heel veel en ook heel veel niet.
Ja, via alternatieve behandelingen kan er verlichting optreden.
Waarbij dan ook altijd de vraag naar bovenkomt is het de therapie of is het de aandacht die de patiënt krijgt.

Ik ben de eerste om te zeggen dat het niet altijd klopt in het ziekenhuis.
Zelf maak ik me dat er iedere keer weer strijd geleverd moet worden om een noodzakelijk bloedonderzoek te laten doen.
De gynaecoloog ligt hierover iedere keer weer in de clinch met de hoofd Chemisch Lab van het ziekenhuis vanwege de kosten van het onderzoek.

Krijgt iemand nog wel de kans om menswaardig aan zijn einde te komen, of willen we ten koste van alles aan het behandelen blijven?
Wanneer mag iemand sterven?
Gelukkig ik heb artsen meegemaakt die afzien van behandeling als die behandeling veel te zwaar is.
Zodat de patiënt kostbare dagen in relatieve rust kan doorbrengen.

Met dit in mijn achterhoofd heb ik dan ook niet op jouw poll gestemd, mijn antwoord staat er namelijk niet bij.

Neemt niet weg dat ik heel benieuwd ben naar wat anderen hierover denken.

Liddy

Gebruikersavatar
jodyi
Lid
Berichten: 499
Lid geworden op: Za 15 Mar 2003 19:56

Berichtdoor jodyi » Wo 02 Jan 2008 11:12

liddy schreef:.

1. Krijgt iemand nog wel de kans om menswaardig aan zijn einde te komen, of willen we ten koste van alles aan het behandelen blijven?
2. Wanneer mag iemand sterven?
Gelukkig ik heb artsen meegemaakt die afzien van behandeling als die behandeling veel te zwaar is.
Zodat de patiënt kostbare dagen in relatieve rust kan doorbrengen.



Wat jij hier aankaart vind ik ook zooooo belangrijk! Kep er even nummertjes voor gezet, maar je eerste vraag komt zo vaak voor. Maar dan vanuit verschillende hoeken. Natuurlijk vanuit artsen, die maar door en door en door willen, omdat ze denken dat het zinvol is, dat kleine percentage, dat ze dat willen halen. Maar ook familie van de patient, die de patient onder druk zet, wanneer de arts wel -heel goed- diverse mogelijkheden aanbiedt. Omdat zij nog geen afscheid kunnen nem van het leven van de patient, terwijl de patient soms al wel zo ver is! Heel heftig!
De keuze, moet altijd en alleen bij de patient zelf liggen wat dat betreft, maar zelfs al heeft hij/zij die keuze dan zijn er velen die toch het gevoel hebben dat ze iets 'moeten' van de kinderen of omdat de arts denkt dat dat beter is. Trieste dingen.

Verder over jouw eigen stukje: Opgegeven in het ziekenhuis waar je behandeld wordt, wil nog niet zeggen: Opgegeven door het reguliere circuit. Nog steeds merk en lees ik om me heen van mensen die uitbehandeld zijn en dan voor een second opinion naar een ander ziekenhuis gaan en dat ze daar toch nog iets vinden, om het leven te beteren, (door andere ervaringen?) om de kanker misschien zelfs nog terug te dringen met nieuwe medicatie.

Wat mij betreft moet de patient in welk circuit dan ook, altijd de afweging maken: Wat is het best voor mij? Maar er zijn zoveel dingen die de patient beinvloedden, dat het erg moeilijk is. Zoveel mensen hebben in zo'n geval ook zo'n sterke mening en hoe goed bedoeld ook, het helpt lang niet altijd!
In het alternatieve circuit zijn veel goede dingen, maar er is ook nog steeds een groot, grijs en niet te vergeten: duur gebied! Waar zinloos aan gegeven wordt en waar je misschien veel liever voor dat zelfde geld waarde had toegevoegd aan je leven, door weg te gaan met familie en vrienden etc.

Ik denk dat het te allen tijde belangrijk blijft de afweging te maken: Hiermee verkrijg ik kwaliteit en hiermee niet.... en natuurlijk is een stuk tijd ook heel belangrijk voor veel mensen, maar het moet allemaal zo afgewogen worden en dat is iets dat altijd moeilijk blijft. Er is niemand die weet wat nu precies goed is... alleen de patient zelf kan kiezen wat hem goeddunkt...
*.* -- pluk de dag want het kan zo ineens de laatste zijn! --uit: Rood, marco borsato *.*


Terug naar “Omgaan met terminale patiënten”

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 6 gasten