Hoofdwebsite Stichting Diagnosekankerhoi ik ben angela en mijn vader heeft leverkanker waar niets meer aan te doen is.
zoals wij er tegen aan kijken denken wij dat hij de kerst niet meer zal halen.
nu heb ik zelf 2 kinderen,2 jongens van 6 en 3 jaar oud.
mijn kinderen zijn stapelgek op mijn ouders en daarom weet ik niet hoe ik om moet gaan met het vertellen van.
misschien zijn er lotgenoten die in dezelfde situatie zitten of hebben gezeten die mij hierin wat tips kunnen geven.
groetjes angela
mijn vader gaat dood wat vertel ik mijn kinderen??
Hoi Angela
Wat vreselijk voor je om zo'n bericht te moeten krijgen.
Zelf heb ik dit ook meegemaakt.
Wij zijn vanaf het begin heel open geweest tegen de kinderen( 6 en 9 jaar). Onze jongste was dus even oud als jou oudste. We hebben hun uitgelegd dat mijn moeder erg ziek was en dat de dokters haar ook niet weer beter konden maken. Kinderen merken altijd wel aan de ouders dat er wat is. Zelf was ik erg van slag en vooral de jongste van 6 had dit direct wel door. Ga je dan vertellen dat het allemaal wel meevalt dan kan zo'n kind niet begrijpen waarom jij dan zo verdrietig bent. Eerlijk zijn, in voor hun begrijpelijke taal, is vlg. mij het beste. Daarmee geef je ze naar mijn idee ook veel vertrouwen. Ook mijn moeder was naar de kinderen toe open en ze mochten haar alles vragen. Er was veel verdriet, ook bij mijn ouders en dit hebben ook mijn kinderen gezien. Dit was soms voor hun erg verdrietig, maar ook hier konden ze toch goed mee om gaan. Ook dat hoorde bij het proces en is goed voor ze geweest kan ik nu achteraf zeggen. Kinderen zijn erg flexibel en kunnen veel aan, maar openheid en eerlijkheid is daarbij naar mijn idee het allerbelangrijkste.Je hoeft ze niet bij alles te betrekken, maar de grote lijnen wel denk ik.
Je jongste is nog wel erg klein denk ik om het te begrijpen, dat vind ik moeilijk om je daarin tips te geven. Probeer nog zoveel mogelijk te genieten samen met je vader en de kinderen. Ik hoop dat je wat hebt aan mijn reactie.
groetjes Tien
Wat vreselijk voor je om zo'n bericht te moeten krijgen.
Zelf heb ik dit ook meegemaakt.
Wij zijn vanaf het begin heel open geweest tegen de kinderen( 6 en 9 jaar). Onze jongste was dus even oud als jou oudste. We hebben hun uitgelegd dat mijn moeder erg ziek was en dat de dokters haar ook niet weer beter konden maken. Kinderen merken altijd wel aan de ouders dat er wat is. Zelf was ik erg van slag en vooral de jongste van 6 had dit direct wel door. Ga je dan vertellen dat het allemaal wel meevalt dan kan zo'n kind niet begrijpen waarom jij dan zo verdrietig bent. Eerlijk zijn, in voor hun begrijpelijke taal, is vlg. mij het beste. Daarmee geef je ze naar mijn idee ook veel vertrouwen. Ook mijn moeder was naar de kinderen toe open en ze mochten haar alles vragen. Er was veel verdriet, ook bij mijn ouders en dit hebben ook mijn kinderen gezien. Dit was soms voor hun erg verdrietig, maar ook hier konden ze toch goed mee om gaan. Ook dat hoorde bij het proces en is goed voor ze geweest kan ik nu achteraf zeggen. Kinderen zijn erg flexibel en kunnen veel aan, maar openheid en eerlijkheid is daarbij naar mijn idee het allerbelangrijkste.Je hoeft ze niet bij alles te betrekken, maar de grote lijnen wel denk ik.
Je jongste is nog wel erg klein denk ik om het te begrijpen, dat vind ik moeilijk om je daarin tips te geven. Probeer nog zoveel mogelijk te genieten samen met je vader en de kinderen. Ik hoop dat je wat hebt aan mijn reactie.
groetjes Tien
Hoi Angela,
Mijn vader is vorig jaar overleden na 4 jaar lang longkanker te hebben gehad. Wij hebben mijn neefjes en nichtjes ( op het moment van overlijden in de leeftijd van 2-14 jaar) altijd eerlijk verteld wat er was en ze ook meegenomen.
We merken nu, een jaar na het overlijden van mijn vader, dat dat heel goed voor ze geweest is. Nog regelmatig zijn we verdrietig en ze weten ook waarom dit is. Ze kunnen erover praten.
Dus open en eerlijk zijn,er niet om liegen. Dan hebben ze ook de mogelijkheid om hun emoties kwijt te kunnen .
Heel veel sterkte.
Marieke
Mijn vader is vorig jaar overleden na 4 jaar lang longkanker te hebben gehad. Wij hebben mijn neefjes en nichtjes ( op het moment van overlijden in de leeftijd van 2-14 jaar) altijd eerlijk verteld wat er was en ze ook meegenomen.
We merken nu, een jaar na het overlijden van mijn vader, dat dat heel goed voor ze geweest is. Nog regelmatig zijn we verdrietig en ze weten ook waarom dit is. Ze kunnen erover praten.
Dus open en eerlijk zijn,er niet om liegen. Dan hebben ze ook de mogelijkheid om hun emoties kwijt te kunnen .
Heel veel sterkte.
Marieke
Hoi Angela,
Ik zit op het moment in dezelfde situatie als jij ik heb ook 2 kinderen 2 meisjes van 5 en 2 jaar mijn vader heeft slokdarmkanker we kregen de diagnose in april van dit jaar, en zal waarschijnlijk ook kerst niet meer halen het enige wat ik kan zeggen is blijf eerlijk tegen jezelf en tegen je kinderen mijn kids hebben ook veel met opa en oma op, en ik heb ze dan ook verteld dat opa dood gaat michelle van 2 begrijpt het allemaal nog niet maar de oudste Romy weet het wel maar praat erover of het de normaalste zaak van de wereld is dat opa dood gaat. Ik heb ze ook verteld dat opa straks een sterretje wordt en dat we dan altijd naar opa kunnen kijken als het donker is en dat opa ons ook altijd kan zien vanuit de hemel. maar vooral blijf zelf sterk in zovere dat kan en ga zoveel genieten nu het nog kan ik ga bijna iedere dag naar mijn ouders wat ik voorheen niet deed ja 1x per week maar ik wil nu dus niets meer missen.
Vandaag belde ik naar mijn ouders en mijn vader heeft vanaf gister ontzettend veel pijn en ik ben dus bang dat dit de laatste loodjes zullen zijn.
Het enige wat ik kan zeggen is geniet zolang het nog kan en heel veel sterkte voor jullie gezin in deze tijd.
Mocht je een keer willen praten zie ik het wel.
Connie
Ik zit op het moment in dezelfde situatie als jij ik heb ook 2 kinderen 2 meisjes van 5 en 2 jaar mijn vader heeft slokdarmkanker we kregen de diagnose in april van dit jaar, en zal waarschijnlijk ook kerst niet meer halen het enige wat ik kan zeggen is blijf eerlijk tegen jezelf en tegen je kinderen mijn kids hebben ook veel met opa en oma op, en ik heb ze dan ook verteld dat opa dood gaat michelle van 2 begrijpt het allemaal nog niet maar de oudste Romy weet het wel maar praat erover of het de normaalste zaak van de wereld is dat opa dood gaat. Ik heb ze ook verteld dat opa straks een sterretje wordt en dat we dan altijd naar opa kunnen kijken als het donker is en dat opa ons ook altijd kan zien vanuit de hemel. maar vooral blijf zelf sterk in zovere dat kan en ga zoveel genieten nu het nog kan ik ga bijna iedere dag naar mijn ouders wat ik voorheen niet deed ja 1x per week maar ik wil nu dus niets meer missen.
Vandaag belde ik naar mijn ouders en mijn vader heeft vanaf gister ontzettend veel pijn en ik ben dus bang dat dit de laatste loodjes zullen zijn.
Het enige wat ik kan zeggen is geniet zolang het nog kan en heel veel sterkte voor jullie gezin in deze tijd.
Mocht je een keer willen praten zie ik het wel.
Connie
ps
Ik heb vorige week nog foto's laten maken met ons allemaal en alleen van mijn ouders door een fotograag het zijn hele (mooie) foto's geworden denk daar ook aan dat je jezelf en je kinderen een mooi aandenken geeft en later kan geven nu kan het misschien allemaal nog en straks ben je misschien te laat het is een tip en hoop dat je er ook wat aan hebt
connie
Ik heb vorige week nog foto's laten maken met ons allemaal en alleen van mijn ouders door een fotograag het zijn hele (mooie) foto's geworden denk daar ook aan dat je jezelf en je kinderen een mooi aandenken geeft en later kan geven nu kan het misschien allemaal nog en straks ben je misschien te laat het is een tip en hoop dat je er ook wat aan hebt
connie
-
NataschaDess
- Lid
- Berichten: 12
- Lid geworden op: Zo 17 Sep 2006 17:11
bedankt voor jullie lieve reacties.
ik ben al even niet meer hier op de site geweest omdat het mijn vader
de laatste tijd niet zo goed gaat.
dedankt connie voor je lieve reactie maar je zit ook in dezelfde situatie als ik en daar baal je toch enorm van.
je zou denken waarom??? maar ja daar weet niemand antwoord op.
het zijn hele goede tips die jullie me gaven alleen het probleem is dat mijn ouders op dit moment niet willen dat mijn kinderen het weten.
alleen als het echt niet meer gaat met mijn vader bijv als hij steeds meer op bed moet gaan liggen enz.
ik vind dit best wel moeilijk dus heb ik tot nu toe alleen verteld dat hij ziek is en meer niet.
ze willen dat mijn kinderen binnen komen zoals ze nu zijn en niet bijv verdrietig..
ik moet daarom hun wens maar accepteren maar het wordt er allemaal niet gemakkelijker op.
connie ik wens je veel sterkte komende tijd.en misschien tot schrijfs.
dat zou ik heel fijn vinden omdat we allebei op dit moment hetzelde meemaken,
groetjes angela
ik ben al even niet meer hier op de site geweest omdat het mijn vader
de laatste tijd niet zo goed gaat.
dedankt connie voor je lieve reactie maar je zit ook in dezelfde situatie als ik en daar baal je toch enorm van.
je zou denken waarom??? maar ja daar weet niemand antwoord op.
het zijn hele goede tips die jullie me gaven alleen het probleem is dat mijn ouders op dit moment niet willen dat mijn kinderen het weten.
alleen als het echt niet meer gaat met mijn vader bijv als hij steeds meer op bed moet gaan liggen enz.
ik vind dit best wel moeilijk dus heb ik tot nu toe alleen verteld dat hij ziek is en meer niet.
ze willen dat mijn kinderen binnen komen zoals ze nu zijn en niet bijv verdrietig..
ik moet daarom hun wens maar accepteren maar het wordt er allemaal niet gemakkelijker op.
connie ik wens je veel sterkte komende tijd.en misschien tot schrijfs.
dat zou ik heel fijn vinden omdat we allebei op dit moment hetzelde meemaken,
groetjes angela
Lieve Angela,
Je hoeft je kinderen ook niet te vertellen wat voor (enge) ziekte het is als ze maar weten dat het met opa niet zo goed gaat. Geen moeilijke verhalen. Ik heb Romy verteld van de sterretjes omdat haar vriendinnetje haar opa verloren had en die vertelde steeds dat haar opa een sterretje was en zei er dus ook zelf om vroeg of opa het straks ook werd.
Mijn vader ligt eigelijk heel de dag al op bed en krijgt sinds 2 weken ook mofine voor de pijn. hij is zo veel afgevallen. Vandaag was ik bij mijn ouders en mijn vader werd gewassen daar schrok ik wel een beetje van zo mager alleen vel over been.
Je merkt ook al dat mijn vader afscheid aan het nemen is van alles.
Steeds als je weg gaat even die arm om je heen van je vader doet echt veel en dan de woorden ik hou van je ik moet steeds mijn traanen in houden zo moeilijk. Dan zie ik mijn moeder ook met rode oogjes.
Wat een verschikkelijke rot tijd maar ja de moed er in houden en het beste ervan maken voor mijn vader.
Hoe gaat het met jou vader en vooral hoe gaat het met jou hou je het een beetje vol.
Veel sterkte en heel veel liefs en tot schrijfs.
Groetjes Connie
Je hoeft je kinderen ook niet te vertellen wat voor (enge) ziekte het is als ze maar weten dat het met opa niet zo goed gaat. Geen moeilijke verhalen. Ik heb Romy verteld van de sterretjes omdat haar vriendinnetje haar opa verloren had en die vertelde steeds dat haar opa een sterretje was en zei er dus ook zelf om vroeg of opa het straks ook werd.
Mijn vader ligt eigelijk heel de dag al op bed en krijgt sinds 2 weken ook mofine voor de pijn. hij is zo veel afgevallen. Vandaag was ik bij mijn ouders en mijn vader werd gewassen daar schrok ik wel een beetje van zo mager alleen vel over been.
Je merkt ook al dat mijn vader afscheid aan het nemen is van alles.
Steeds als je weg gaat even die arm om je heen van je vader doet echt veel en dan de woorden ik hou van je ik moet steeds mijn traanen in houden zo moeilijk. Dan zie ik mijn moeder ook met rode oogjes.
Wat een verschikkelijke rot tijd maar ja de moed er in houden en het beste ervan maken voor mijn vader.
Hoe gaat het met jou vader en vooral hoe gaat het met jou hou je het een beetje vol.
Veel sterkte en heel veel liefs en tot schrijfs.
Groetjes Connie
Hallo Angela
Ik las de reactie van Connie over het maken van foto's en bedacht dat dat een ontzettend waardevolle tip is. Mijn moeder is in februari overleden en wat ik echt enorm mis zijn foto's van haar . Foto's van haar alleen, met mijn vader samen, met de kinderen samen, met mij. Ik kon nog 1 mooie foto vinden van haar met mijn oudste dochter en ben zo blij dat er tenminste 1 foto is. Ook mijn dochter is hier erg blij mee, hij staat op haar nachtkastje en gaat overal mee naar toe als ze gaat logeren. Ik heb er nooit over nagedacht en nu kan het niet meer. Dus daarom wil ik deze tip van Connie nog even een keer benadrukken.
Veel sterkte, groetjes Tien
Ik las de reactie van Connie over het maken van foto's en bedacht dat dat een ontzettend waardevolle tip is. Mijn moeder is in februari overleden en wat ik echt enorm mis zijn foto's van haar . Foto's van haar alleen, met mijn vader samen, met de kinderen samen, met mij. Ik kon nog 1 mooie foto vinden van haar met mijn oudste dochter en ben zo blij dat er tenminste 1 foto is. Ook mijn dochter is hier erg blij mee, hij staat op haar nachtkastje en gaat overal mee naar toe als ze gaat logeren. Ik heb er nooit over nagedacht en nu kan het niet meer. Dus daarom wil ik deze tip van Connie nog even een keer benadrukken.
Veel sterkte, groetjes Tien
hoi connie.
spijtig dat het met je vader zo slecht gaat.
met mijn vader gaat het ook steeds slechter,hij ligt nog niet op bed ofzo
maar begint steeds meer pijn te krijgen enheeft veel last van diaree.
wat jij nu met je vader meemaakt heb ik ook,hij wordt ook steeds emotioneler en begint steeds meer te knuffelen of je maar even vast te houden.
ook begint hij steeds meer de behoefte te krijgen om ons en de kinderen vaker te zien ,als we dan ook een dag of twee niet geweest zijn begint hij er al weer over wanneer we weer komen.gek is dat want zo is mijn vader nooit geweest.
ook met mijn moeder gaat het niet zo best,ze krijgt steeds meer huilbuien en beseft dat ze er dadelijk er alleen voor staat.....
met mij gaat het allemaal wel best goed hoor,ik hou mezelf groot tegenover mijn ouders en mijn kinderen en af en toe heb ik het helemaal gehad en zou ik me het liefste ergens verstoppen,maar ja dat gaat niet he je moet gewoon door.
nou connie ik hoop dat schrijfs groetjes angela
spijtig dat het met je vader zo slecht gaat.
met mijn vader gaat het ook steeds slechter,hij ligt nog niet op bed ofzo
maar begint steeds meer pijn te krijgen enheeft veel last van diaree.
wat jij nu met je vader meemaakt heb ik ook,hij wordt ook steeds emotioneler en begint steeds meer te knuffelen of je maar even vast te houden.
ook begint hij steeds meer de behoefte te krijgen om ons en de kinderen vaker te zien ,als we dan ook een dag of twee niet geweest zijn begint hij er al weer over wanneer we weer komen.gek is dat want zo is mijn vader nooit geweest.
ook met mijn moeder gaat het niet zo best,ze krijgt steeds meer huilbuien en beseft dat ze er dadelijk er alleen voor staat.....
met mij gaat het allemaal wel best goed hoor,ik hou mezelf groot tegenover mijn ouders en mijn kinderen en af en toe heb ik het helemaal gehad en zou ik me het liefste ergens verstoppen,maar ja dat gaat niet he je moet gewoon door.
nou connie ik hoop dat schrijfs groetjes angela
Hoi
Het is leuk , in deze omstandigheden , dat er nog vele lotgenoten zijn. Waardoor dat je u niet zo alleen gaat voelen he. zelf vechten wij reeds bijna 4 jaar tegen de kanker van mijn moeder (53j). Helaas hebben wij vorige donderdag ten horen gekregen dat er geen enkele chemo meer helpt. Dus is het verdict hiermee gevallen dat ze er binnen een paar maanden er niet meer zal zijn. Het is verschrikkelijk om dit te verwerken en je sterk te houden tegen je eigen kinderen . Zij zijn echter nog te klein om dit te vatten. Maar dat er een moment komt dat ze plotsklaps met hun oma niet meer kunnen spelen ed is een ondragelijke gedachte. De schrik voor wat gaat komen is enorm groot , weet gewoon niet wat ik ermee moet doen. Zijzelf houdt zich enorm sterk , heeft ze trouwens altijd gedaan. Moest je het niet weten dat ze ziek is zou je het haar nooit aangeven.
De tip van fotootjes te laten maken ga ik zeker voorstellen aan de rest van de familie. Thanks
Iedereen nog veel sterkte
Het is leuk , in deze omstandigheden , dat er nog vele lotgenoten zijn. Waardoor dat je u niet zo alleen gaat voelen he. zelf vechten wij reeds bijna 4 jaar tegen de kanker van mijn moeder (53j). Helaas hebben wij vorige donderdag ten horen gekregen dat er geen enkele chemo meer helpt. Dus is het verdict hiermee gevallen dat ze er binnen een paar maanden er niet meer zal zijn. Het is verschrikkelijk om dit te verwerken en je sterk te houden tegen je eigen kinderen . Zij zijn echter nog te klein om dit te vatten. Maar dat er een moment komt dat ze plotsklaps met hun oma niet meer kunnen spelen ed is een ondragelijke gedachte. De schrik voor wat gaat komen is enorm groot , weet gewoon niet wat ik ermee moet doen. Zijzelf houdt zich enorm sterk , heeft ze trouwens altijd gedaan. Moest je het niet weten dat ze ziek is zou je het haar nooit aangeven.
De tip van fotootjes te laten maken ga ik zeker voorstellen aan de rest van de familie. Thanks
Iedereen nog veel sterkte
Hallo Allemaal,
Mijn vader heeft de strijd opgegeven we gaan donderdag met de huisarts bespreken wat er gedaan kan worden om het leven van mijn vader te beeindigen.
Erg dubbel:
Aan een kant wil ik mijn vader niet kwijt en ga ik hem enorm missen
aan de andere kant wil ik niet dat mijn vader nog meer pijn krijgt.
Ik heb vandaag met mijn ouders gepraat en ik heb gezegd dat papa moet doen waar hij zich fijn bij voelt dat hij niet naar mijn moeder of naar mij moet kijken hij weet het best wat hij voelt dat voelen wij niet, wij zullen hem toch missen en we zullen toch verdriet hebben
of het nu volgende week is of over een maand.
Ik heb mijn vader liever nog 1 week zonder pijn dan 3 weken met pijn dat zou ik nog veel erger vinden dat ik mijn vader moet zien lijden
Ik zal vrijdag nog even laten weten wat er gaat gebeuren als ik de moed kan opbrengen.
Voor de rest van jullie heel veel sterkte en geniet en is zo voorbij allemaal
groetjes connie
Mijn vader heeft de strijd opgegeven we gaan donderdag met de huisarts bespreken wat er gedaan kan worden om het leven van mijn vader te beeindigen.
Erg dubbel:
Aan een kant wil ik mijn vader niet kwijt en ga ik hem enorm missen
aan de andere kant wil ik niet dat mijn vader nog meer pijn krijgt.
Ik heb vandaag met mijn ouders gepraat en ik heb gezegd dat papa moet doen waar hij zich fijn bij voelt dat hij niet naar mijn moeder of naar mij moet kijken hij weet het best wat hij voelt dat voelen wij niet, wij zullen hem toch missen en we zullen toch verdriet hebben
of het nu volgende week is of over een maand.
Ik heb mijn vader liever nog 1 week zonder pijn dan 3 weken met pijn dat zou ik nog veel erger vinden dat ik mijn vader moet zien lijden
Ik zal vrijdag nog even laten weten wat er gaat gebeuren als ik de moed kan opbrengen.
Voor de rest van jullie heel veel sterkte en geniet en is zo voorbij allemaal
groetjes connie
-
maritzwemmer
- Lid
- Berichten: 23
- Lid geworden op: Zo 30 Jul 2006 19:15
- Locatie: Zandvoort
Hallo Connie,
Ik heb net twee weken geleden mijn vader verloren. Ook hij heeft voor euthanasie gekozen. Het is fijn als je er open met hem over kunt praten. Mijn vader had ook veel pijn en mijn moeder en ik voelden ons zo machteloos. Het einde was mooi, we waren allemaal aanwezig. Ik ben bij hem gebleven toen hij de injectie kreeg. Wij hebben er vrede mee, net wat je zegt je wilt dat de pijn stopt.
Ik wens jullie heel veel sterkte en hoop dat het allemaal op de goede manier zal verlopen waar iedereen vrede mee heeft.
Groetjes Marit
Ik heb net twee weken geleden mijn vader verloren. Ook hij heeft voor euthanasie gekozen. Het is fijn als je er open met hem over kunt praten. Mijn vader had ook veel pijn en mijn moeder en ik voelden ons zo machteloos. Het einde was mooi, we waren allemaal aanwezig. Ik ben bij hem gebleven toen hij de injectie kreeg. Wij hebben er vrede mee, net wat je zegt je wilt dat de pijn stopt.
Ik wens jullie heel veel sterkte en hoop dat het allemaal op de goede manier zal verlopen waar iedereen vrede mee heeft.
Groetjes Marit
Hallo Allemaal,
Het gesprek met de dokter is goed verlopen mijn vader word voorlopig in slaap gehouden. Wanneer het allemaal verandert weet ik niet maar ik vind het wel naar iedere keer als we er komen dan mijn vader slaapt.
Dank je wel voor de lieve reacties van jullie.
En Marit heel veel sterkte toegewenst ik leeft met je mee.
Mijn vader heeft toch gekozen voor het in slaap houden hiermee is de pijn wel weg maar ja steeds komen als je vader ligt te slapen is voor ons erom heen toch ook niet zo leuk vind ik
We weten allemaal dat het einde in zicht is maar als hij daar nu zo vredig ligt te slapen is ook weer raar.
Maar ja ik wens jullie allemaal veel sterkte en tot schrijfs
groetjes connie
Het gesprek met de dokter is goed verlopen mijn vader word voorlopig in slaap gehouden. Wanneer het allemaal verandert weet ik niet maar ik vind het wel naar iedere keer als we er komen dan mijn vader slaapt.
Dank je wel voor de lieve reacties van jullie.
En Marit heel veel sterkte toegewenst ik leeft met je mee.
Mijn vader heeft toch gekozen voor het in slaap houden hiermee is de pijn wel weg maar ja steeds komen als je vader ligt te slapen is voor ons erom heen toch ook niet zo leuk vind ik
We weten allemaal dat het einde in zicht is maar als hij daar nu zo vredig ligt te slapen is ook weer raar.
Maar ja ik wens jullie allemaal veel sterkte en tot schrijfs
groetjes connie
-
maritzwemmer
- Lid
- Berichten: 23
- Lid geworden op: Zo 30 Jul 2006 19:15
- Locatie: Zandvoort
Hallo Connie,
Ik snap dat het mpoeilijk is dat je je vader zo ziet liggen slapen. Het is fijn dat hij geen pijn meer heeft maar moeilijk omdat je ook niet meer met hem kunt praten. Ik hoop voor jullie dat hij snel vredig in zal slapen, hou maar voor ogen dat het lijden alvast beeindigt is.
Heel veel sterkte liefs Marit
Ik snap dat het mpoeilijk is dat je je vader zo ziet liggen slapen. Het is fijn dat hij geen pijn meer heeft maar moeilijk omdat je ook niet meer met hem kunt praten. Ik hoop voor jullie dat hij snel vredig in zal slapen, hou maar voor ogen dat het lijden alvast beeindigt is.
Heel veel sterkte liefs Marit
hoi connie.
nee ik kan me voorstellen dat dat niet leuk is om je vader zo te zien liggen maar je moet altijd denken dat hij nu rust en geen pijn heeft,wat voor hem en voor jullie misschien toch wel een goed gevoel geeft.
mijn vader is nu begonnen met morfinepleisters omdat de pijn zonder, niet meer te verdragen is dus je kunt wel stellen dat mijn vader ook hard en snel achteruit gaat.
ik wens jullie heel veel sterkte toe en tot schrijfs.
groetjes angela
nee ik kan me voorstellen dat dat niet leuk is om je vader zo te zien liggen maar je moet altijd denken dat hij nu rust en geen pijn heeft,wat voor hem en voor jullie misschien toch wel een goed gevoel geeft.
mijn vader is nu begonnen met morfinepleisters omdat de pijn zonder, niet meer te verdragen is dus je kunt wel stellen dat mijn vader ook hard en snel achteruit gaat.
ik wens jullie heel veel sterkte toe en tot schrijfs.
groetjes angela
Hallo Allemaal,
Mijn vader is vrijdag avond heel vredig ingeslapen het was bijna (mooi)
We mogen eigenlijk heel blij zijn dat het zo gegaan is.
Ik kan hier ook wel vrede mee hebben, het wil niet zeggen dat het gemis erg groot is.
Donderdag avond heeft hij van de kinderen en van Patrick afscheid genomen en is eigenlijk meteen daarna gaan slapen en niet meer wakker geworden.
Hij heeft heel de week van iedereen afscheid genomen zelf van de kinderen van zijn zussen erg dapper hoor vind ik van mijn vader en erg mooi voor iedereen die hij persoonlijk genoemd heeft.
We zagen het natuurlijk al lang aankomen en mijn moeder en ik zijn al langer bezig met afscheid nemen
het is goed zo eindelijk van de pijn af
Voor ons zal het nog wel komen maar toch heb ik een gevoel van rust in me erg raar.
Marit en angela dank je wel voor jullie mooie woorden
en jullie ook heel veel sterkte
Marit met het verlies van je vader en trek je het beetje
Angela heel veel sterkt toegewenst voor de komende tijd
groetjes en liefs connie
Mijn vader is vrijdag avond heel vredig ingeslapen het was bijna (mooi)
We mogen eigenlijk heel blij zijn dat het zo gegaan is.
Ik kan hier ook wel vrede mee hebben, het wil niet zeggen dat het gemis erg groot is.
Donderdag avond heeft hij van de kinderen en van Patrick afscheid genomen en is eigenlijk meteen daarna gaan slapen en niet meer wakker geworden.
Hij heeft heel de week van iedereen afscheid genomen zelf van de kinderen van zijn zussen erg dapper hoor vind ik van mijn vader en erg mooi voor iedereen die hij persoonlijk genoemd heeft.
We zagen het natuurlijk al lang aankomen en mijn moeder en ik zijn al langer bezig met afscheid nemen
het is goed zo eindelijk van de pijn af
Voor ons zal het nog wel komen maar toch heb ik een gevoel van rust in me erg raar.
Marit en angela dank je wel voor jullie mooie woorden
en jullie ook heel veel sterkte
Marit met het verlies van je vader en trek je het beetje
Angela heel veel sterkt toegewenst voor de komende tijd
groetjes en liefs connie
Terug naar “Omgaan met terminale patiënten”
Wie is er online
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 14 gasten