Hallo,
Sinds 4 dagen realiseer ik mij dat mijn moeder eerdaars gaat overlijden. precies is nog niet duidelijk, het is ook nog te onduidelijk.
Maar ik weet hoe het er nou voor staat en hoe snel de kanker uitzaaingen groeit(1.5k per dag)Waarschijnlijk is er morgen meer duidelijk en is het hoge woord er uit.
Mijn moeder heeft 25 jaar geleden borst kanker gehad, 15 jaar geleden botkanker, en 2.5 jaar geleden ging het goed mis. Nu heeft zij net 1jaar jaar chemo achter de rug, vorig jaar een paar opnames vanwege een infectie, longembolie. Zij is net geopereerd aan staar. Uiteindelijk is zij weer opgenomen vanwege een pijn in de buik. het schijnt dat er klieren om haar lever uitzaaingen zitten.
Zij is pas 63 jaar en ik vind dat te jong om te gaan, helemaal na zo'n klote geschiedenis. Ze is nog steeds een vechter en ik zal haar altijd zo blijven zien.
Ik zelf ben 30+. En wil nog een hoop dingen doen in mijn leven. Waarschijnlijk ook een kind in de toekomst. Dit zal mijn moeder nooit meer mee maken. Dit kan ik maar niet begrijpen en plaatsen in mijn hoofd dat ik dit ooit zal meemaken met mijn moeder.
Mijn vraag is hebben andere hier ook ervaring mee. En zijn er dsingen die ik op dit moment kan vragen aan mijn moeder? Nu zij er nog is.
Loop ik nu niet te snel? Alles gaat er door mijn hoofd en ik ben bang dat ik iets vergeet en dat ik later sopijt van krijg.
Bedankt Yarah
Mijn moeder heeft niet lang meer, wat nu?
Re: Mijn moeder heeft niet lang meer, wat nu?
Anonymous schreef:Hallo,
Sinds 4 dagen realiseer ik mij dat mijn moeder eerdaars gaat overlijden. precies is nog niet duidelijk, het is ook nog te onduidelijk.
Maar ik weet hoe het er nou voor staat en hoe snel de kanker uitzaaingen groeit(1.5k per dag)Waarschijnlijk is er morgen meer duidelijk en is het hoge woord er uit.
Mijn moeder heeft 25 jaar geleden borst kanker gehad, 15 jaar geleden botkanker, en 2.5 jaar geleden ging het goed mis. Nu heeft zij net 1jaar jaar chemo achter de rug, vorig jaar een paar opnames vanwege een infectie, longembolie. Zij is net geopereerd aan staar. Uiteindelijk is zij weer opgenomen vanwege een pijn in de buik. het schijnt dat er klieren om haar lever uitzaaingen zitten.
Zij is pas 63 jaar en ik vind dat te jong om te gaan, helemaal na zo'n klote geschiedenis. Ze is nog steeds een vechter en ik zal haar altijd zo blijven zien.
Ik zelf ben 30+. En wil nog een hoop dingen doen in mijn leven. Waarschijnlijk ook een kind in de toekomst. Dit zal mijn moeder nooit meer mee maken. Dit kan ik maar niet begrijpen en plaatsen in mijn hoofd dat ik dit ooit zal meemaken met mijn moeder.
Mijn vraag is hebben andere hier ook ervaring mee. En zijn er dsingen die ik op dit moment kan vragen aan mijn moeder? Nu zij er nog is.
Loop ik nu niet te snel? Alles gaat er door mijn hoofd en ik ben bang dat ik iets vergeet en dat ik later sopijt van krijg.
Bedankt Yarah
Alles vragen aan je moeder !!
is zoooooo belangrijk voor jullie allebij dus doe dat aub
Verder kan ik je geen raad geven aangezien ik zelf patient ben
maar hoor en zie veel in het ziekenhuis en om mij heen denk dan wel eens trek je mond toch eens open en niet naderhand
voor bijde partijen zo belangrijk en je moeder zal je alleen maar dankbaar zijn voor je vertrouwen denk ik zo
sterkte met alles
knuf Elly
begin de dag met een lach
Terug naar “Omgaan met terminale patiënten”
Wie is er online
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 4 gasten