naasten en relaties

Dit forum is speciaal voor naasten die willen praten over 'de verandering' van de relatie na de diagnose kanker!
Hoe ga jij ermee om? Hoe een ander?
r.landouw
Lid
Berichten: 453
Lid geworden op: Ma 17 Aug 2009 10:12

naasten en relaties

Berichtdoor r.landouw » Ma 31 Aug 2009 12:17

Helaas heb ik nog steeds geen toegang tot de site "partners...."
Komt steeds het bericht over permissie enzovoorts.
Maar ja, ik heb altijd ruzie met apparatuur, tot vermaak van omwonenden en familie
Heel blij met de tip dat ik van deze site gebruik kan maken.
Voor de tipgeefster: hartelijk dank.
Wat de relaties betreft: ik woon al jaren in een kleine wijk (vroeger een zelfstandige gemeente.)
Het meeleven met het wel en wee van de omwonenden is heel groot.
Nadeel: er blijft niet veel verborgen.
Mijn partner ken ik al sinds begin schooljaar 1956.
Om mijn studieboeken te bekostigen had ik in Amsterdam centrum een bakkerswijk, broodbezorgen
Ja ja, stenen tijdperk!.
Ik zag uit een van de huizen op de Prinsengracht (kruising Leidsestraat) een heel mooi rank meisje komen.
Dat was haar! geen ander!
wie schetst mijn verbazing dat wij dat schooljaar in dezelfde klas werden ingedeeld.
Dat is toch lotsverbondenheid.
Sindsdien zijn wij een onafscheidelijk koppel, die vele stormen hebben doorstaan, inclusief onverkapte jaloezie en racistische uitingen.
Ik vond dat ik een prachtig leven had.
Maar Rietepiet (een van mijn koosnaampjes) belde mij in september 1962, vlak na mijn dienstplicht, op met de mededeling dat zij een trouwdatum had geprikt.
Geen discussie mogelijk. Ha, ha.
En verder dobberde het bootje des levens.
Veel naasten uit mijn familie waren er niet over: de meesten konden wij na de tweede wereldoorlog als "vermist" afschrijven.
Anderen zijn over de hele wereld verspreid geraakt.
Een van mijn stiefbroers heeft de verschrikkingen van de twee atoombommen van nabij meegemaakt.
Mijn vader leerde ik op mijn achtste jaar kennen in Singapore.
Een zus is in Australie terecht gekomen.
enfin, wij hebben na de bruiloft een eigen gezin gesticht.
Huis gekocht in Zwaag (later een wijk van de gemeente Hoorn)
De eerste keer dat ik een stuk medeleven van mijn naasten meemaakte, was toen ik halsoverkop naar het zieken huis moest: geen buikgriep, maar buikvliesontsteking.
Daarna het verlies van een jongste kleindochter :D . Ik had haar net(door klank nabootsing) het woord "papa" geleerd.
Dat was een enorme dreun.
We hebben veel steun gehad van naasten (Dit begrip omvat voor mij dus familie, vrienden, kennissen, collega's en buurtgenoten)
Paar jaar daarna, na een oogoperatie van mijn vrouw: plots een tia aan een oog. Weg gezichtsvermogen aan een oog.
paar jaar daarna: geelzucht bij mij. Uiteindelijke diagnose: alvleesklierkanker.
Weer die steun van de naasten.
Geweldig he?
"Wat ben ik toch een bofkont" (Ik citeer mijn oudste kleindochter)

stoffeltje
Lid
Berichten: 1370
Lid geworden op: Za 17 Feb 2007 23:24
Locatie: bennebroek

Re: naasten en relaties

Berichtdoor stoffeltje » Ma 31 Aug 2009 14:29

hallo r.landbouw,
zo te lezen hebben jullie met ziek zijn en verlies al aardig wat meegemaakt!
de alvleesklier is een moeilijke plaats om kanker aan te hebben.
heb je voor de behandeling al met je oncoloog gesproken?
chemo of wat anders?
mijn broer had ook avk..
kleine kinderen kunnen heel aparte dingen zeggen en vaak de waarheid<je boft met de mensen om je heen>
redden jullie het samen een beetje?
medeleven hebben mensen echt nodig.

nog gecondoleerd met jullie dochtertje...

krijg je nog onderzoeken voor je avk.?
bij dokterbezoek als het kan met ze tweeen gaan,en je vragen op een lijstje bij je hebben.
uit je verhaal kan ik niet lezen tot hoeverre<maar je kan thuishulpvragen>
en het klinkt hard,alles al voor later regelen.

kunnen jullie er samen er wat over praten?
veel sterkte ms. horen we het wel.
ps. dit is een prima plaats om het te zetten hoor :wink:

r.landouw
Lid
Berichten: 453
Lid geworden op: Ma 17 Aug 2009 10:12

Re: naasten en relaties

Berichtdoor r.landouw » Di 01 Sep 2009 09:18

Hallo Stoffeltje.
Even een kleine correctie: mijn naam is Landbouw, zonder de B.
Ik heb al een aantal operaties achter de rug:
Eerst in het Westfries Gasthuis, om de doorgang tussen gal en lever vrij te maken. Een week zaaldienst.
Toch hebben we daar veel gelachen, ook al omdat ik zelfs met mijn mobieltje niet overweg kan.
Ik ben toen "geadopteerd" door een heel vriendelijke jonge vrouwelijke patient, die dubbel lag van plezier toen ze mij zag schutteren met dat ding.
Vervolgens naar het AMC, alwaar geconstateerd werd dat het inderdaad om een kankergezwel ging, die de ingang afsloot.
Zes weken rust om aan te sterken, omdat ik, zoals de chirurg het uitdrukte "nog te weinig body had om de operatie
te kunnen doorstaan."
Ik werd wel meteen gewaarschuwd dat het een zeer zware operatie zou zijn.
Dan 2 weken AMC. toch ook weer lachen met de verpleegsters.
Vervolgens 6 maanden in totaal chemokuur.
Dat was op den duur een zware belasting.
Nu sta ik op het punt deel te nemen aan een speciaal sportprogramma "Herstel en balans", speciaal voor herstellende kankerpatienten.
Wat mijn vrouw betreft: zij is echt een kanjer.
De hoofdprijs uit de levensloterij. Ik ben ervan overtuigd, dat ik het zonder haar niet op deze manier zou hebben gered.
Ja, vanaf 1956 een "siamese tweeling", je kent elkaar door en door.
Ze heeft altijd vies in de gaten, als ik "onverstandig" bezig ben.
Dan kan ze mij behoorlijk op mijn nummer zetten, terugfluiten.
Wij bespreken ook open en in alle rust alle problemen. Zij zegt heel eerlijk hoe zij over de diverse mogelijkheden denkt.
Bijvoorbeeld, dat ik minder moet doen aan het huis.
(Voorzover ik daar de handigheid voor heb, ha ha)
De chemokuur heeft veel kwaad gedaan in mijn ogen.Bijna letterlijk.
Het zit er dik in dat ik een nieuwe leesbril moet aanschaffen, omdat ik met de huidige de kleine lettertjes absoluut niet meer kan lezen.
Ook mijn korte termijn geheugen is sterk achteruitgegaan. en het was al niet veel!
volgens mijn echtgenote maak ik daar flink oneigenlijk gebruik van.
"Oost Indisch doof,nu ook nog een Oost Indisch geheugen"
De moraal van het verhaal: het is voor mij niet alleen maar kommer en kwel. Er wordt ook flink gelachen.
Ik ben me er wel van bewust, dat ik een zeer attente beschermengel heb.
Die heeft mij al vaak voor kwade zaken behoed.
Groeten aan alle medepatienten, sterkte en het beste.
R :D on

stoffeltje
Lid
Berichten: 1370
Lid geworden op: Za 17 Feb 2007 23:24
Locatie: bennebroek

Re: naasten en relaties

Berichtdoor stoffeltje » Di 01 Sep 2009 09:55

hoi r.landouw,
goed om te lezen dat jullie je er toch zo positief mogelijk er doorheen slaan.
dat kunnen weinig mensen!
jullie hebben elkaar wel goed getroffen :wink:
blijf zo positief mogelijk en geniet met je vrouw zover het kan.
ondanks alles is het prettig dit zo te lezen.
veel sterkte stoffeltje :wink:


Terug naar “Naasten en relaties ...”

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 5 gasten