Diagnose Kanker lotgenotenforum

Nooit gedacht dat het zo moeilijk zou zijn om iemand te steunen met kanker je denkt altijd dit gaat je deur voorbij nou vergeet het maar mijn man is ziek van de operatie en nu bestraling van zn nek en amandelen 34 keer nog 4x gelukkig maar het is afzien hij heeft nu sondevoeding en moppert wat af de hele dag tegen me maar ja ik ben ook de enige waar hij het tegen kan doen maar het valt niet mee

Dat heb ik ook ervaren.
Meestal richt alle aandacht naar degene die ziek is en wordt de partner vergeten.
Even heel zwart/wit gezegd:
De degene die ziek is heeft al zijn/haar kracht nodig om te vechten tegen de ziekte.
Hij/zij kan de ziektewet in.
De partner probeert de ander te helpen, steuen, moet zelf op de been zien te blijven en is voor verlof van het werk geheel afhankelijk van zijn/haar werkgever.
Hiermee zeg ik beslist niet dat het gemakkelijker is voor degene die ziek is, maar die krijgt wel makkelijker hulp aangeboden.
De partner moet hier heel vaak zelf naar op zoek gaan.
Hier kun jij ook met jouw verhaal terecht.
Kijk eens in de omgeving of je daar steun kunt krijgen.
Wat je man betreft, mopperen hoort erbij.Wat echter geen vrijbrief is om de sfeer totaal te verpesten.
Als dat gebeurt, is het nodig je man te vertellen dat hij best mag mopperen
maar dat hij zich ook moet richten op andere dingen.
Heel veel sterkte.

Ik ervaar dus hetzelfde hier.

Mijn man weet nu sinds 1 week dat hij teelbalkanker heeft en de desbetreffende bal is nu verwijderd en er is een ct-scan gemaakt en bloed geprikt

Mijn man wil nergens over praten, ik ben zelf ook ziek heb fibromyalgie en heb dus nu zeker veel pijn. Maar ik moet sterk zijn en voor mijn man klaarstaan en voor mijn 2 kleine kinderen zorgen van 1,5 en 3 jaar.

Ik ben zo benieuwd wat er gedaan gaat worden vanaf 31-3.

Sterk zijn ja, jezelf overvragen nee.
Omdat je absoluut niet kunt inschatten hoe lang jouw zorg nodig is, is het raadzaam om eerlijk te zijn tegenover jezelf.
Overschat je niet en vraag hulp.
Ik begrijp best dat je voor de 31ste nog weinig kunt regelen, je weet immers niet waar je aan toe bent.
Bekijk eens in jouw gemeente wat er is aan hulp bij kanker. Thuiszorg, vrijwilligerszorg.
Hulp bij de zorg voor je kinderen in de vorm van een oppas.
Wie weet kan maatschappelijk werk je hierbij helpen.
Natuurlijk zijn er negatieve gedachtes, sta jezelf toe om die te hebben, even,
en dan bedenken dat er ook positieve wendingen mogelijk zijn.
Sterkte.

Bedankt voor je lieve woorden

Gelukkig heb ik genoeg oppas die nu ook aanbieden om af en toe de kids te nemen zodat ik even tot rust kan komen

11 t/m 13 april nemen mijn ouders de kinderen mee op vakantie voor een weekendje zodat mijn man en ik even tijd samen hebben

Mijn vader heeft net het LUMC gebeld omdat hij het zo lang vind duren en ze gaan kijken of ze vandaag of morgen een plekje kunnen maken zodat we weten waar we aan toe zijn

Ja het valt niet mee
met je kleintjes om je heen en je man die toch wel ziek is,
wanneer weet je wat meer , mijn man moet nu nog 3 bestralingen in zn nek en omstreken heeft nu sonde voeding en dat valt niet mee ik help hem zo goed mogelijk probeer sterk te zijn samen met je man en kindertjes en natuurlijk je fam en dat je man niet praat valt niet mee mijn man wil er ook niet over prayen dus met fam vrienden en kennissen want praten is wel belangrijk geloof mij maar nou heel veel sterkte gr hetty