vader longkanker

[christiaan]

Sinds 13 feb 07 is er bij mijn vader (81) longkanker geconstateerd. Dit terwijl mijn moeder in het zelfde ziekenhuis lag (copd). Kortom zeer hectisch allemaal. Na alle scans, bronchoscopie, longpunctie etc., blijkt het niet uitgezaaid te zijn. Ik blijf sceptisch, maar "goed" nieuws. We zijn in een hele slechte film terecht gekomen, en mede doordat mijn ouders ver weg wonen, loop ik soms op mijn tandvlees. Ik ga zo veel mogelijk, en bij alle onderzoeken is mijn broer en/of ben ik zelf aanwezig. Ik probeer alles zo goed mogelijk op te schrijven en te verwoorden/herhalen thuis voor pap. Mijn vader gaat vanzelfsprekend mee naar de afspraken, terwijl mijn moeder dit niet meer kan. Indien wij vroeg in het ziekenhuis moeten zijn ga ik de avond ervoor en neem een hotel, even alleen, op mijzelf, terwijl ik overal kan logeren, daar gaat het niet om. Volgende week donderdag wordt er een behandelplan voorgelegd. Tijdens de afspraken/onderzoeken etc. ben ik sterk en bewaar al mijn emoties voor de zoveelste autoreis naar huis. Dit houdt in dat ik thuis moe en zeer verdietig ben. Ben single en dat is in deze situaties een gemis. Gelukkig goede vrienden en dat is erg fijn.Pap is erg in de war en dat begrijp ik. Hij heeft nog nooit in een ziekenhuis gelegen, dus alles is nieuw.De zorg voor mam en voor elkaar met thuishulp etc. Ben gewoon bang voor de toekomst en probeer een weg te vinden om dit allemaal vol te houden. Via deze site probeer ik wellicht wat tips/ervaringen te ontvangen, en een stukje van mij afschrijven.
vriendelijke groet christiaan

[rene68]

Christiaan,
Probeer ook aan jezelf te denken. Zo'n periode is zeer emotioneel. Hoe hard dat ook klinkt, denk ook aan jezelf. Het is geweldig belangrijk dat jij er bent voor je ouders natuurlijk maar ze hebben er niets aan als jij op een moment het niet meer aankan. Doe dus wat met je gevoel.... En heel veel sterkte natuurlijk....

Groeten,
Rene

[JannyBiglaar]

Heb bewondering voor je hoe je alles probeert zo goed mogelijk in goede banen probeert te leiden.
Ben vorig jaar zelf mijn vader verloren, heb ook geprobeerd me zo sterk en verantwoordelijk mogelijk op te stellen.
Valt niet mee weet ik uit eigen ervaring.
Hoop dat je hier een beetje heelhuids uit komt en de kracht zal vinden.
want dat is wat je nodig hebt, kracht en wat ik je dus toewens.
Zo te lezen lukt je dat wel, je lijkt me een sterk persoon en je ouders zijn vast trots op hun kind!