Dag lieve opa

[Miluska]

Het is allemaal zo onwerkelijk allemaal, dat mijn opa er niet meer is. Gisteren was het definitieve afscheid, en dat was niet makkelijk. Ik wilde nog 1 blik op hem werpen voor alles gesloten werd, ik was ontzettend geschrokken van dat aan blik, dat leek totaal niet op mijn opa, huilend ben ik daar weer weggegaan, en mijn moeder zei nog quasi , ik heb je nog gewaarschuwd. Het is net of ik alles heb aanvoelen komen, vorige week maandag (2e paasdag) ben ik nog bij hem geweest, ok hij ging hard achteruit, maar was nog wel harstikke bij naar mijn idee. Donderdagavond droomde ik dat ik gebeld werd door mijn moeder, met de mededeling dat hij er niet meer was, zo ben ik mijn droom alles gaan regelen om mijn autorijles van vandaag af te zeggen etc. tot mijn zoontje bij ons kwam op de slaapkamer. Van hem werd ik wakker. De volgende morgen zag ik ineens dat de nummermelder flikkerde, er had iemand gebeld !!! Om 8 uur smorgens, belde mijn moeder, zij had mij gebeld, mijn opa was 10 min daarvoor overleden. Dan krijg je een raar gevoel, want ik heb het immers gedroomd dat ze me belde en het bleek daadwerkelijk zo te zijn.
Een tijdje heb ik geleefd in een roes, tot ik zaterdag de rouwkaart kreeg en zijn naam zag staan, toen werd het pas doordringerde, keer op keer draaide ik het liedje van Gordon , kon ik maar even bij je zijn. En huilen tot mijn hoofd te pijn deed van de hoofdpijn. Gisteren was dus het afscheid, moeilijk maar voor hem beter, en wat werd er ineens gedraaid??? Gordon, nou mensen ik dacht dat ik in elkaar klapte. Het kan er nog bij mij niet in, dat hij er niet meer is, dat ik niet meer naar hem toe kan, en het doet verrekte pijn.

[Mar]

Lieve Miluska,

Ik heb je verhaal gelezen en wilde je even een hart onder de riem steken. Mijn vader overleed anderhalf jaar geleden en zelfs nu is het vaak nog onwerkelijk en moeilijk te aanvaarden. Neem de tijd om te rouwen en schaam je niet voor je verdriet...Alleen de tijd zal de wonden op den duur enigszins helen.
Heel veel sterkte de komende tijd!

Veel liefs, Mar